ZORUNLULUK...
CAN BAŞKENT
Zorunluluklar dışsaldır. İnsanlar zorunluluklarına dair seçim yapamazlar. Nefes almak zorunludur, su içmek zorunludur.
Fakat, gündelik dilde "zorunluluk" sözü biraz anlam kaymasıyla da kullanılıyor: askerlik yapmak zorunludur, gibi. Fakat, vicdani retçilerin varlığı, örneğin, bu zorunluluğun gerçek bir "zorunluluk" olmadığını gösteriyor.
Travesti ve transseksüellerin mahkum edildiği "zorunlu seks işçiliğiyle" ilgili kısa bir not yazmaya karar verdiğimde, sözü edilen zorunluluğun, hangi zorunluluk olduğunu düşünmeye başladım.
Sondan başlayalım. Belki şanslı, belki ünlü ya da belki de zengin olduğu için, seks içliği yapmak zorunda olmayan travesti ve transseksüellerin varlığı, seks işçiliğine dair zorunluluğun ikincil anlamda kullanılmadığını gösteriyor.
Peki, travesti ve transseksüeller neden su içmek gibi, seks işçiliği yapmaya mahkum? Su içmeye zorunlu kılınmamızın nedeni, malum, biyolojik sistemimiz. Analojimiz aslında hoş bir netice verecek: travesti ve transseksüellerin de seks işçiliğine zorunlu kılınmasının nedeni de, benzer şekilde içinde yaşadığımız çirkef sosyoekonomik sistem değil mi? Biyolojik metabolizmamızı değiştirip, su içmekten vaz geçmemiz mümkün değil. Ama öte yandan, içinde yaşadığımız dünyayı değiştirip, travesti ve transseksüel kardeşlerimiz için daha yaşanır bir yapmak elimizde.
Mantığım basit, seks işçiliğinin zorunluluk olmaktan çıkarmanın ilk yolu, o halde, zorunluluğun müsebbibi sisteme politik yaklaşmaktan geçmekte.